Helemaal zen in de zon

We zijn alweer over de helft wat onze tijd op Bali betreft. En wat hebben we een mooie week gehad! Een vol programma met allemaal hele leuke activiteiten.

Maandagochtend vertrokken we vanuit Seminyak naar Ubud, een stadje meer in het binnenland van Bali. Aangezien we ons tegenwoordig luxe van A naar B verplaatsen hadden we hiervoor een taxi geregeld. Toen de taxichauffeur echter hoorde dat hij ons helemaal naar Ubud moest rijden ging hij er alweer bijna vandoor. Gelukkig wist ik hem met wat extra geld te paaien en ging hij vrolijk op roadtrip met ons richting Ubud. Eenmaal in Ubud aangekomen was het nog een hele zoektocht naar onze gehuurde villa. De gps van de taxichauffeur wist zich zover van huis ook geen raad meer en raakte volledig de weg kwijt. Martijn dacht de chauffeur met Google Maps wel even naar onze villa te rijden en stuurde de taxichauffeur pardoes een straat in waar het arme mannetje gillend op de rem moest springen om ons niet van een trap af te rijden. Terwijl de man wenste dat hij de rit zover van huis vandaan nooit geaccepteerd had, begon hij de auto zwetend en zenuwachtig lachend van de trap vandaan te bewegen. Gelukkig werden we na een telefoongesprek met de eigenaar van de villa richting de eindbestemming geloodst en kon onze arme chauffeur na even van de schrik te zijn bekomen richting huis toeren. Na een heerlijke lunch zijn we naar het centrum van Ubud gewandeld. Na het stadje een beetje bekeken te hebben, hebben we een bezoek aan het Monkey Forest gebracht. Dit is een bos aan de rand van het stadje waar je over wandelpaadjes doorheen kunt lopen en ondertussen vergezeld wordt van een heleboel apen. Een heel grappig gezicht om deze aapjes allemaal bezig te zien, en de piepkleine babyaapjes maakten het bezoek nog net wat leuker.

De volgende ochtend was het tijd voor ons Balinese kookklasje. De ochtend begon met een bezoek aan de lokale markt waar ons van alles werd verteld over de groenten, kruiden en het fruit dat in de Balinese keuken wordt gebruikt. Vervolgens hebben we met de hele groep bij twee locals thuis onder leiding van de Balinese topchefjes acht heerlijke gerechten voor de lunch bereid. Van Gado Gado en gestoomde tonijn in bananenbladeren tot de welbekende saté en een overheerlijk toetje van bananen, het kwam allemaal voorbij. Dit alles werd bereid in een buitenkeuken met een fantastisch uitzicht over een groen ravijn. Van al deze toppers hebben wij de recepten weer mee naar huis gekregen, dus ook voor een avondje Indonesisch eten kunnen jullie bij ons terecht! Nadat we onze buikjes rond hadden gegeten was het tijd voor wat beweging. We maakten een wandeling door de rijstvelden net buiten Ubud. De hitte en brandende zon maakten het er niet makkelijker op, maar de prachtige uitzichten waren het puffen en zweten helemaal waard. Deze klimaatverandering is onze verse kaaskop overigens iets te veel geworden, want die loopt al niezend en snotterend rond over dit tropische eiland en kampt met een fikse verkoudheid. Na aan het eind van het pad van een heerlijke bananensmoothie te hebben genoten konden we weer fris en fruitig aan de terugweg beginnen. Het was inmiddels al donker toen we bij de trappen aankwamen waar Martijn een dag eerder onze taxichauffeur bijna vanaf stuurde. Terwijl we de trappen opklommen kwamen er vanuit het donker twee koplampen op ons af gescheurd. Terwijl we aan de kant sprongen voor wellicht weer een verdwaalde taxichauffeur kwam er een golfkarretje naar beneden gescheurd over het halve meter brede paadje dat langs de trap op liep. Met een vrolijk ‘helleuuuu’ bewoog het kleine Balinese mannetje zich nonchalant met één arm uit het raampje over het smalle en steile paadje naar beneden in zijn golfkar. Moet kunnen.

Woensdagochtend stond er alweer een nieuwe activiteit op het programma. We zijn al raftend de Ayung River afgevaren. We werden met z’n drieën bij twee andere Nederlanders in de boot gezet en samen met onze kapitein gingen we ervandoor. De Nederlanders vonden het eerst nog wel gezellig, drie van die vrolijke Hollanders erbij in de boot. Maar toen de man er langzaamaan achter kwam dat hij zijn camerabeelden van de prachtige natuur waardoor we voeren wel kon wissen verging het lachen ze wel zo ongeveer. Aangezien we niet echt ervaren waren wat raften betreft vlogen er continu benen en andere lichaamsdelen van ons door het beeld. De beste man werd tot vier keer toe aangevallen als ik op heftige stukken naar achter vloog en José naar achter duwde, die vervolgens bij hem op schoot belandde. Hoe dan ook hebben wij een fantastische ochtend gehad. Niet alleen was de natuur waardoor de rivier liep fantastisch mooi, ook het raften zelf was een groot avontuur. Hoewel de kapitein deed wat hij kon om ons uit de boot te krijgen, overleefden we al zijn aanvallen, hing ik, aangezien ik de pechvogel was die alleen helemaal voorin de boot moest, maar tot twee keer toe half buiten de boot en ben ik maar één ring verloren. Na een heerlijke lunch werden we weer naar de villa gebracht en hebben we daar de rest van de middag bij het zwembad gerelaxt.

Donderdagochtend was het tijd voor een typische Balinese activiteit. José en ik gingen meedoen aan een yogaklasje. Totaal niet zen, knalrood en overmatig zwetend liepen we een uurtje later de zaal weer uit. Tussen alle bijna opstijgende, mediterende professionele yogabeoefenaars vielen we een klein beetje uit de toon, maar we hadden het uur maar mooi wel volgehouden. De rest van de ochtend hebben we de smalle, gezellige straatjes van Ubud nog wat verder verkend, om na een heerlijke lunch weer naar onze villa terug te keren. Alsof het allemaal al niet relaxt genoeg was, kwam er eind van de middag ook nog een masseuse naar de villa die ons een heerlijke massage heeft gegeven. In tegenstelling tot de yogales zwalkten we na afloop van de massage wel helemaal zen de kamer uit.

De volgende dag vertrokken we uit Ubud en gingen we op weg naar Lovina, een badplaatsje in het noorden van Bali. De prachtige autorit door de bergen bracht ons langs rijstvelden en hele mooie uitzichten. Eenmaal aangekomen in Lovina bleek ons hotel heerlijk aan het strand te liggen. Na een lunch met uitzicht over de zee hebben we die middag heerlijk aan het zwembad gelegen.

Gisteren was het tijd voor onze snorkelexcursie naar Deer Island. Na een busritje en een prachtig boottochtje met uitzicht op de vulkanen van Java kwamen we aan bij Deer Island, een eiland helemaal in het noordwesten van Bali. Hier bevindt zich een enorme koraalwand die Deer Island één van de mooiste plekken van Bali maakt om te snorkelen en duiken. Terwijl Martijn en ik er vandoor flipperden om al dat moois te gaan bewonderen werd José aan de hand van de gids meegenomen. Toen hij erachter kwam dat het haar eerste keer snorkelen was wilde hij deze blonde zeemeermin maar al te graag het hele rif overslepen. Een half uur later was José helaas te ervaren geworden en kon ze er zelf vandoor. Na een lekkere lunch op het strand kon er nog even wat gerelaxt worden voor we naar de volgende snorkelspot zouden varen. Deer Island heet niet voor niets Deer Island en al snel stak een enorm hert met een enorm gewei zijn kop om de hoek. Deze herten eten gewoon lekker mee uit de Balinese keuken dus wij mochten ze bananen voeren. Even later werden we naar de tweede snorkelspot gevaren waar we nog een uur lang van het prachtige koraalrif en al haar bewoners hebben mogen genieten. Het was een hele mooie dag!

Vanochtend was het weer tijd voor één van onze vroege avontuurtjes. Om tien voor half zes kregen we een ongevraagde wake up call van onze hoteleigenaar om met een bootje zo vanaf het terras van het hotel de zee op te varen om dolfijnen te gaan spotten. Op de heenweg werd onze vroege start alvast beloond met een prachtige zonsopkomst, en daarna begon het echte werk. Eenmaal op de dolfijnenspot aangekomen sprongen ze achter elkaar uit het water! Een prachtig gezicht om de dolfijnen in grote scholen tegelijk boven het water uit te zien komen. We hadden heel veel geluk, want heel vaak kwamen de dolfijnen vlak bij onze boot uit het water omhoog. Dat was nogal een prestatie, aangezien we niet de enigen waren die die ochtend zo vroeg op waren gestaan om dolfijntjes te kijken. Het was een fantastische ervaring om deze dieren zo in het wild te zien! De rest van deze dolfijne dag hebben we heerlijk in het zwembad gerelaxt om onze verbrande ruggetjes van het snorkelen wat af te sissen. Vanmiddag wilden we nog wat rondkijken in Lovina. Omdat dat een paar kilometer verderop was zochten we naar een vervoersmiddel om daar te komen. Het werden drie scootertjes waar wij achterop sprongen. De chauffeurs hadden de grootste lol met elkaar en met ons. En toen Martijn ook nog zijn camera erbij pakte om dit tafereeltje vast te leggen gingen de chauffeurs helemaal los, tot mijn grote schrik, aangezien mijn chauffeur al zijn armen en benen in de lucht gooide voor wat spannende camerabeelden. Gelukkig kwamen we niet veel later aan in Lovina en hebben we daar fijn rond kunnen lopen en heerlijk aan het strand gegeten. Onze drie vrienden waren er voor de terugweg helaas niet, dus we besloten maar te gaan lopen en dan wel te zien. Gelukkig werd dit, zoals we in Azië gewend zijn, zeer soepel opgelost. Een man die met zijn zoontje voorbij kwam op de scooter voelde aan dat wij een auto nodig hadden, sprong van zijn scooter, dropte zijn zoontje bij ons en snelde naar huis voor zijn auto. Breed lachend brachten de twee ons naar huis, want lopen over deze donkere weg was veel te gevaarlijk, aldus deze man onderweg. We werden nog lang uitgezwaaid.

Morgen breekt alweer onze laatste dag in Lovina aan, om dinsdag door te reizen naar onze laatste bestemming op Bali: Nusa Dua. De laatste paar dagen zullen daar heerlijk relaxt in onze eigen villa en de omliggende stranden worden doorgebracht. Wij genieten hier nog even verder!

P.S. De foto’s staan er weer klaar voor!